چشمهایت
چراغ چشمهایت
قبیلۀ عشق را
رهبریست در راه کوچ بزرگ
کوچ رهایی.
بالهایت شایسته رهاییست.
در این دیار رنج
چه حاصل
بوسه بر لب های مرده.
این بغض مستور
این اشک پنهان
سالهاست
در تن وجان است همچنان.
این بالهای بسته
این حسرت نهفته
سالهاست
به امید رهایی
به انتظار نشسته.
No comments:
Post a Comment